کریمه اهل بیت

حضرت معصومه درزبان علما و فقهای شیعه به لقب «کریمه اهل بیت » یاد می شود. از میان بانوان اهل بیت این نام زیبا تنهابه او اختصاص یافته است.

بر اساس رویای صادق و صحیح نسب شناس گرانقدر مرحوم آیت الله سیدمحمود مرعشی نجفی(م 1338 ه .)این لقب از طرف امام صادق(ع)برحضرت معصومه اطلاق شده است. در این رویا امام صادق(ع)به آیت الله نجفی که با دعا و راز و نیاز تلاش پی گیری را برای یافتن قبر مطهر حضرت زهرا(س)آغاز کرده بود، خطاب فرمود: «علیک بکریمه اهل بیت » ; برتوباد به کریمه اهل بیت.

لقبهای حضرت معصومه(س)از زیارتنامه ها

تاآنجایی که ما اطلاع یافتیم، سه زیارتنامه برای حضرت معصومه ذکر شده است: یکی از آنها مشهورو دوتای دیگر غیرمشهوراست.

اسامی و لقبهایی که برای حضرت معصومه در دو زیارتنامه غیرمشهور ذکر شده، به قرار ذیل است:

طاهره(پاکیزه); حمیده(ستوده); بره(نیکوکار);رشیده(رشدیافته); تقیه (پرهیزکار); رضیه(خشنود از خدا) ;مرضیه(مورد رضایت خدا); سیده طاهره(بانوی پاکیزه); سیده صدیقه(بانوی بسیار راستگو); سیده رضیه مرضیه(بانوی خشنود ازخدا و مورد رضای او); سیده نساء العالمین(سرور زنان عالم)

لقبهای دیگر آن بانو

محدثه و عابده و مقدامه(بانوی پیشتاز)از دیگر صفات و القابی است که برای حضرت معصومه عنوان شده است.